woensdag 26 mei 2021

Project 300 per dag - 22 - 2021

In 1997 mocht ik voor het eerst zonder mijn ouders op vakantie. Ik was toen 15. Niet te ver weg natuurlijk, maar wel echt alleen. We gingen op de fiets naar camping Bakkum. Tijdens de laatste lessen van het schooljaar maakten mijn vrienden en ik diverse checklists om er zeker van te zijn dat we alle benodigdheden zouden hebben voor een topvakantie. Uiteindelijk kwam iedere checklist neer op: tentjes, slaapzakken, bier, cd’s en een ghettoblaster. 

Vlak voor de vakantie kochten we nog 2 nieuwe cd’s: Wu-Tang Forever van Wu-Tang Clan en Bow Down van Westside Connection. Gedurende de vakantie luisterden we 2 cd’s: Wu-Tang Forever en Bow Down

Ik zie ons nog zitten voor onze slecht opgezette tentjes op kratjes Amstel bier met de ghettoblaster tussen ons in, terwijl we onze ringvingers achter onze middelvingers plaatsten en W’s in de lucht gooiden. Westsiiiiide! Later kwam ik erachter dat je eigenlijk je middelvinger achter je ringvinger moet schuiven voor een officiĆ«le W, maar dat is toch moeilijker dan je denkt.

Muziek blijft je altijd net even beter bij als er een herinnering aan gekoppeld is en als ik Bow Down nu luister, denk ik altijd even terug aan die eerste ouderloze vakantie, toen ik na 4 biertjes aangeschoten zat mee te rappen met Ice Cube: “Sen Dog you can't rap from the guts, And B-Real sounding like he got baby nuts!” Dat ik ook fan was van B-Real & Sen Dog maakte me niets uit.

Westside Connection was opgericht door de legendarische rapper Ice Cube en bestond naast hem uit Mack 10 & WC. Bow Down was het eerste album van de groep dat aan het eind van 1996 verscheen. Het volgde qua sound het recept van Dr. Dre’s Chronic, maar met een update naar 1996 en een upgrade naar Ice Cube’s agressieve manier van rappen. Hierdoor waren de beats net even harder, de bassen lager en de kicks dieper. 

En iedere kick brengt me anno 2021 als een reis in een tijdmachine terug naar het jaar 1997 op de locatie Bakkum. Wat we daar precies gedaan hebben, weet ik niet eens meer, maar het gevoel van vrijheid was enorm. En juist dat gevoel geeft Hip-Hop mij ook nog steeds. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten