maandag 19 september 2011

House Of Hip Hop

De afgelopen tijd zijn er door het House Of Hip Hop team een hoop moves gemaakt. Op dit moment zijn we te volgen op het geheel vernieuwde http://www.houseofhiphop.nl/. We zijn te beluisteren op 538Juize en te zien op TV538.

Ik schrijf, produceer en presenteer voor alledrie.


En het is dope.


 

vrijdag 27 mei 2011

Load & Reload

Metallica werd vervloekt, verguisd, uitgescholden en gehaat na de release van hun zesde studio album Load in 1996. In plaats van zware Heavy Metal was de sound veranderd in zware Rock. In plaats van langharig tuig, verschenen er gestylde, gekortwiekte heren met dikke sigaren op de hoes. Metallica leek de weg kwijt.


Een jaar later brachten ze het tweede deel uit met de titel Reload. Het beetje hoop dat zogenaamde echte fans hadden, verdween als sneeuw voor de zon toen bleek dat het een plaat was, die in het verlengde lag van het eerste deel.

Ik was ook een echte fan. Ik ben nog steeds een echte fan. Ik was ook geschrokken van de toegankelijkheid van de platen en van de kapsels. Maar toch. Het meeslepende Until it sleeps. Het melancholische The house Jack built. Het rockende King Nothing. Het prachtige Bleeding me. Het epos The outlaw torn. Het was de Metallica die kende en die ik wilde horen.

Ik weet nog dat Load bijna uit zou komen. Het was voor de internettijd. De enige informatie die ik destijds had, kwam uit magazines of release-info in de cd-winkels. Van drie maanden voor de release tot aan een week voor de release ging ik samen met Mighty Mexoi iedere week naar de cd-winkel om te vragen of ze de nieuwe Metallica al hadden en of ze wisten wanneer deze uit zou komen. Uiteindelijk kregen we een definitieve datum en zijn we iedere dag naar de cd-winkel gegaan om te kijken of ze hem toevallig al hadden.
Op een zaterdag hadden we geluk. Die "kale" in de "Cronjé" had hem. Hij mocht hem pas op maandag verkopen, maar verkocht hem die dag alleen aan ons, omdat we al zo vaak langsgeweest waren. De held.


En nu, 15 jaar later, kan ik nog steeds een Load vibe hebben. Begrijp me niet verkeerd, het is niet de beste plaat van Metallica. Ik vind alle andere platen (m.u.v. St. Anger) doper. Maar toch. Ik heb regelmatig een Load vibe. En ik waardeer Metallica nog steeds voor het maken van dat album. Ondanks dat het veel minder heavy is dan de rest van het oeuvre. Aan de andere kant verklaart dat ook mijn Load (& Reload) vibes. Ik wil Metallica checken, maar niet keihard beuken. Load biedt uitkomst.

Daarnaast zijn er enorm veel mooie composities op Load & Reload te vinden. Muzikale hoogstandjes. Dit is mijn persoonlijke top 10 van de beide platen:

1. Bleeding Me
2. The Memory Remains
3. The Outlaw Torn
4. Until It Sleeps
5. The Unforgiven II
6. Fuel
7. The House Jack Built
8. Fixxxer
9. Carpe Diem Baby
10. Hero Of The Day

Bleeding Me is een track van ruim 8 minuten die je meeneemt naar de donkere emoties van James Hetfield. Zijn zang grijpt je bij de strot. De gitaarsolo's van Kirk Hammett versterken deze emoties. Het nummer wisselt rustige passages af met hardere stukken waardoor het een rollercoaster effect krijgt waarin je wilt blijven zitten. Of nog een keer wilt checken.

The Memory Remains is een hard rockende track waarbij Lars Ulrich z'n drums de track voortstuwen. De dope riff, zang en lyrics doen verder het prima werk. Extra dope in deze track is zeker de zang van Marianne Faithful. Noem het catchy, ook al past die term niet. Ik kan niet anders dan meebrullen.

The Outlaw Torn is een track van bijna 10 minuten waarbij het viertal excelleert. De ritmesectie (Lars Ulrich & Jason Newsted) bepaalt de track en de gitaarpartijen vullen deze telkens aan en bepalen of de sound rustig of heavy is. De zang zit vol harmonieuze stukken en raakt je. Ook hier is emotie de drijfveer.

Until it sleeps is meeslepend en kent rustige coupletten met een stevig refrein en een stevige "bridge". Ik houd van dit nummer.
The Unforgiven II is de opvolger van deel 1 dat op The Black Album staat. Ook hier dus het concept van heavy coupletten ten opzichte van een rustig refrein. Het eerste deel blijft wel beter, maar ook dit deel neemt je weer mee naar de gevoelens van James op een positieve manier.

Fuel rockt, The House Jack Built luistert lekker weg, Fixxxer is de krachtige afsluiter van Reload, Carpe Diem Baby bangt en biedt Kirk de kans om te shinen, Hero Of The Day begint wat twijfelend, maar kent een knallend einde.


Ik houd van deze tracks, ik houd van deze albums. In al hun facetten. Ook in de iets mindere facetten dus. Het feit dat Metallica het aangedurfd heeft zijn roots te verlaten om twee albums te maken die zij wilde maken, verdient respect. Load & Reload zijn divers, vernieuwend, gruwelijk, emotioneel, heavy, rustig en vooral heel erg Metallica.

Bij deze dus een statement voor Load & Reload. Ik doe het met deze tip: luister eens naar deze albums alsof ze niet de opvolgers van The Black Album & ...And Justice For All zijn. Je houdt 2 belachelijk dope albums over.

zondag 15 mei 2011

Plaat van het moment => Heavy Metal Kings

Ik heb er even over moeten doen, maar ik denk dat ik een mening heb over Heavy Metal Kings. Het project van Jedi Mind Tricks mc Vinnie Paz en La Coka Nostra mc Ill Bill kwam uit op 5 april en nu een maand later heb ik de plaat genoeg geluisterd om er iets over te zeggen.


Is het origineel? Nee.
Is het vernieuwend? Nee.
Is het wereldschokkend? Nee.
Is het een classic? Nee.
Is het dope? Hell yeah.

Vanaf de eerste beat word je meegenomen in de wereld van Vinnie & Bill en ze weten me daarin een heel album rond te leiden. In die wereld maak je kennis met geweld, seriemoordenaars, politiek, conspiracy theories en vooral met zeer dikke boombap Hip-Hop beats die de attitude hebben van een Heavy Metal groep.

Beide mc's hebben een herkenbare stem en flow die ze door de jaren heen ontwikkeld en geperfectioneerd hebben. De mannen doen waar ze goed in zijn en wijken daar niet vanaf. Datzelfde geldt voor de lyrics. De meeste topics zijn op eerdere releases al eens voorbij gekomen en de rappers verrassen me daar dus niet mee.

Toen ik het album voor het eerst beluisterde, was ik dan ook niet superenthousiast. Ik kreeg niet de kriebels, die ik wel bij eerdere releases uit hun hoek had. En toch zette ik de plaat steeds weer op de laatste tijd. Ik bangde mijn hoofd kapot op Leviathan (The Spell Of Kingu) dat geproduceerd is door DJ Muggs, ik ging hard op Keeper of the seven keys geproduceerd door C-Lance en ik genoot van de autobiografie van David Koresh die Ill Bill op rijm heeft gezet in de track Impaled Nazarene.

Het bleek dus toch gewoon een dope album. Een album dat je checkt voor de harde beats, scratches en de dope raps. Een Hip-Hop album zoals een Hip-Hop album hoort te klinken. In mijn oren dan. Ik ben fan van Vinnie & Bill en ga gewoon los als ik Vinnie een verse hoor openen met de woorden: I'm Manowar in '84, my shine is just sick, legend of the third degree god, Hiram Abiff.

Ik kan me ook wel voorstellen dat je het niet goed vindt. Maar dan is het gewoon niet jouw soort Hip-Hop. Dat kan. Het is niet vernieuwend, je kunt er niet op dansen, het is niet vrolijk en het gaat ook niet over vrouwen. Als je een kritische, donkere en realistische kijk op de wereld wilt, check dan vooral het klapstuk Children Of God. En check dan deze plaat.

Luister hier naar Children Of God:


Kijk hier naar de eerste video van de plaat voor Blood Meridian:




zondag 24 april 2011

Boventoon weekend deel 3

Een keer paar jaar reis ik met mijn vrienden naar een vrijstaand vakantiehuisje ergens in Nederland om te werken aan beats, raps, tracks en het album.

Zondag 24-04 - Dag 3
Brak wakker geworden. Maar inmiddels wel weer opgeknapt dankzij een goed ontbijt van Snoop en Senseo koffie. Gisteren zijn de nodige tracks opgenomen en de nodige beats gemaakt. Daarnaast zijn er een aantal concepten bedacht.

Ik ben zeer positief over "Big Macs & Bananen". Deze track heb ik gisteren opgenomen. De beat is heel hard geworden en de verses passen er goed bij. Ik denk dat deze track binnenkort te horen zal zijn op het nieuwe Sluwe Voszz (& Noot) album.


Vandaag staat in het teken van spijkers met koppen. Op het moment van schrijven, staan we op het punt de track "Pijn" op te nemen. Iedereen heeft zijn verses af en de beat is een enorme klapper van Nootjepaps. Dé beat heet "Sloopdrang" en dat is ook precies wat je wilt doen als je de beat hoort, iets slopen.

Zometeen ga ik werken aan het concept "Ik kan niet slapen" op wederom een keiharde Nootjepaps banger. Dit belooft nog wat voor de liveshows.

zaterdag 23 april 2011

Mr Ghostman is jarig!

Gefeliciteerd neef!

Check hem via www.mrghostman.com...


Boventoon weekend deel 2

Een keer paar jaar reis ik met mijn vrienden naar een vrijstaand vakantiehuisje ergens in Nederland om te werken aan beats, raps, tracks en het album.

Zaterdag 23-04 - Dag 2
Het is het begin van de middag als ik dit schrijf, maar het voelt nog als ochtend. Gisternacht, nee ochtend zijn we tot 6 uur doorgegaan. Op een ille Noot & Dubbele beat zijn Mighty, Noot, Cent en ik tekeergegaan met raps. Snoop nam de zang in het refrein voor zijn rekening. Om 6 uur stonden alle takes erop. Tot die tijd zijn we meermalen stuk gegaan. Zowel stuk als in lachen, als stuk als in dronken. Een prima weekend, die een keiharde banger heeft opgeleverd. Mighty is deze op het moment van schrijven aan het afmixen.

Noot, Snoop en ik werken nu aan de track Big Macs & Bananen. De lyrics hiervan bestonden al en heb ik net een beetje herschreven. Daarnaast heb ik er een derde verse aan toegevoegd. Het couplet is qua beat nu af en Noot & Snoop buigen zich over het refrein.



Cent zit in de tuin te werken aan lyrics op zijn eigen beat. Het is immers lekker weer, dus buiten zitten is geen straf. Ik zit binnen en ga zometeen aan de slag met het recorden van mijn raps. Pfff. Die beat begint doper en doper te worden, terwijl ik hier zit. Deze zou zomaar mijn aankomende album kunnen gaan halen.

Wat er verder nog op de planning staat, weet ik niet. We laten ons leiden door de inspiratie.

vrijdag 22 april 2011

Boventoon weekend deel 1

Een keer paar jaar reis ik met mijn vrienden naar een vrijstaand vakantiehuisje ergens in Nederland om te werken aan beats, raps, tracks en het album. Zo ook dit jaar. Aanwezig dit jaar zijn Noot (rapper/producer), Centiment (producer), Mighty Mexoi (gitarist/producer), Dubbele Dee (dj/producer), Snoop (toetsenist/producer) & ondergetekende als rapper. Samen vormden we ooit Boventoon, dus vandaar het Boventoon weekend. Het doel? Muziek maken from scratch. Elkaar voeden met creativiteit. Op naar dope tracks!

Vrijdag 22-04 - Dag 1
We zijn net aangekomen in het huisje. In Veerle, provincie Zeeland. In de wijde omgeving is geen levende ziel te bekennen, dus dat betekent dat we tot diep in de nacht doorkunnen. De hele set up staat nu en Noot is bezig de eerste beat van het klappen.


Ik ben nu vooral wat concepten aan het uitdenken op Noot & Cent beats die nog op mijn usb-stick staan. Op die manier kunnen we snel en efficient werken dit weekend en hoeven we niet te lang stil te staan.

Dit weekend beschikken we over 4 laptops, 1 PC en nog wat telefoons. Iedereen kan dus tegelijk werken. Ik heb er zin in en ga nu gelijk aan een lyric werken.

zaterdag 9 april 2011

Voetbal is kunst

Ik heb echt een hekel aan Powned. Alles dat ik daar tot nu gezien heb, doet me vaak braken, hoofdschudden en razendsnel wegzappen. Maar ineens hebben ze deze week een juweel van een programma uitgezonden: Heilig Gras.

Het format is simpel: een interviewer en een voetballer kijken naar doelpunten, aannames en passjes en praten vervolgens over die doelpunten, aannames en passjes. Voetbal tot kunst verheven. Iets dat in alle reguliere voetbalpraatprogramma's veel te weinig gebeurt. Dit is een programma voor de echte liefhebber. Dit toont waarom je van voetbal houdt.

De interviewer is Henk Spaan. In deze eerste aflevering is Robin van Persie de voetballer. Ik hoop dat er nog veel voetballers aan de beurt gaan komen.

Get Microsoft Silverlight Of bekijk de flash versie.

woensdag 6 april 2011

Killarmy is terug!

Killarmy is reunited en terug met een nieuwe single! Het was al een tijdje bekend dat Killarmy bezig was met een nieuw album dat mogelijk "6 Men Wetting" gaat heten, en de release daarvan lijkt nu steeds dichterbij te komen.

Na Silent Weapons For Quiet Wars (1997), Dirty Weaponry (1998) en Fear, Love & War (2001) gingen de leden hun eigen kant op en brachten alle members diverse platen uit. Regelmatig waren de mc's te gast op elkaars plaat, maar van een echte reunie was nooit sprake. Nu is daar verandering in gekomen met de single "One Shot" die geproduceerd is door de vaste Killarmy producer 4th Disciple.

De Wu-Tang groep Killarmy heeft menigmaal mijn speakers geteisterd en ik kan dan ook persoonlijk niet wachten op meer nieuw materiaal van 4th, Beretta, Shogun, Islord, 9th & Dom. Het is jammer dat we Killa Sin moeten missen op deze plaat, omdat hij nog steeds in de gevangenis zit.

Luister nu naar Killarmy - One shot:

maandag 4 april 2011

Track van het moment => Dog shit

Zomaar was daar zondagavond ineens deze aankondiging op diverse websites: Mobb Deep ft. Nas - Dog shit (produced by The Alchemist): Coming soon. Het bericht kwam tot mij via twitter.

Ik kreeg direct een soort kriebel in mijn buik. Hoe lang is het wel niet geleden dat Mobb Deep & Nas samen een joint hebben gedaan? Hoe zou het klinken? Zou het rauw zijn of poppy? Zou dit de terugkeer kunnen zijn van Queensbridge als de familie die het was? Is het wel echt een nieuwe track? Hoe zou Prodigy van Mobb Deep klinken na zijn gevangenisstraf? Wat voor beat heeft The Alchemist gemaakt voor deze bijzondere reunie? Hoe klinkt Nas? En nog een aantal van dit soort vragen schoten onmiddelijk door mijn hoofd.

Mobb Deep & Nas zijn als vlaggendragers van de Queensbridge Hip-Hop scene verantwoordelijk voor een hoop classics, maar bleken met elkaar toch een soort haat/liefde verhouding te hebben. De ene keer vrienden, de andere keer niet. Nu gelukkig weer wel en ik kon gisteravond niet wachten deze shit te luisteren.

Gelukkig hebben ze de spanning niet onnodig lang opgebouwd en kon ik vandaag de track al beluisteren en mijn eigen vragen beantwoorden:

Hoe lang is het wel niet geleden dat Mobb Deep & Nas samen een joint hebben gedaan?
11 jaar.
Hoe zou het klinken?
Als een echte QB anthem.
Zou het rauw zijn of poppy?
Fuckin RAUW!
Zou dit de terugkeer kunnen zijn van Queensbridge als de familie die het was?
Zo klinkt het wel.
Is het wel echt een nieuwe track?
100%, Nas zegt in zijn verse: "Welcome home P..." Gezien Prodigy net uit de gevangenis komt, is het een onlangs geschreven line.
Hoe zou Prodigy van Mobb Deep klinken na zijn gevangenisstraf?
Als P ten tijde van Burn (hard!).
Wat voor beat heeft The Alchemist gemaakt voor deze bijzondere reunie?
Een meeslepende banger die straat en goot ademt. Hip-Hop zoals alleen gemaakt kan worden in QB. Een simpele, maar pakkende loop, harde drums, aangevuld met accenten (drumroffels, maracas). Love this shit!
Hoe klinkt Nas?
Pffff.

Luister de track nu hier:

Of download hem hier: http://hulkshare.com/2e6lbmcwreij


donderdag 24 maart 2011

Harde shit => OFWGKTA

Misschien ben ik wat laat, maar ik heb iets dopes ontdekt: Odd Future Wolf Gang Kill Them All oftewel OFWGKTA oftewel Odd Future. Deze crew uit LA doet de laatste behoorlijk wat stof opwaaien en wordt zelfs vergeleken met Wu-Tang. Dit komt door hun harde optredens, de mystiek die rond de groep hangt en hun eigen stijl. Odd Future heeft in totaal 10 leden, waaronder 3 producers, 1 zanger en 6 rappers, waarvan Tyler the Creator & Hodgy Beats momenteel de meeste bekendheid genieten. En de shit die ik vanavond op internet heb gevonden, vind ik fuckin hard!

Check hier een optreden van OFWGKTA (Tyler the Creator & Hodgy Beats op de mic) bij de show van Jimmy Fallon met The Roots als begeleidingsband:


En check hier het optreden van OFWGKTA bij de MTV Woodie Award show. Deze shit is hard, harder, hardst:


En dit is de nieuwe single van Tyler the Creator getiteld Yonkers:


Op 10 mei komt het album "Goblin" van Tyler the Creator uit en tot die tijd kun je op oddfuture.com alle tot nu toe uitgebrachte mixtapes en albums downloaden. Niet alles is even goed qua kwaliteit, maar van alle nieuwe shit verwacht ik echt veel.

WOLF GANG!
GOLF WANG!

maandag 21 maart 2011

Platen van het moment => Q1 2011

De afgelopen weken zijn een aantal dope platen uitgekomen. Platen waar ik al lang naar uitkeek. Hier zitten voor- en nadelen aan.
Voordelen: de platen zijn dope as fuck, verwachtingen worden waargemaakt
Nadelen: ik kan niet alles tegelijk luisteren, welke plaat moet ik nu op repeat luisteren?

Het is een luxeprobleem dat ik heb met de volgende albums:
- Cunninlynguists - Oneirology
- Raekwon - Shaolin vs. Wu-Tang
- Pharoahe Monch - W.A.R. (We Are Renegades)

Q: Wat is de dopeste plaat?
A: Ik kan geen keuze maken.

Iedere plaat brengt me in een bepaalde vibe en dus is de vibe die ik zoek bepalend voor de plaat die ik wil checken.

Cunninlynguists - Oneirology

Producer Kno dropte in oktober van het vorige jaar nog zijn solo plaat Death Is Silent en nu is daar alweer een nieuwe plaat van zijn hand; Oneirology. Dit is het vijfde officiële album van de groep uit het zuiden van de VS. Ook dit keer nemen Natti & Deacon the Villain de raps voor hun rekening en doen dat goed.
Als fan van Cunninlynguists is het moeilijk dit album niet dope te vinden. Alle ingredienten zijn weer aanwezig: dope vocalsamples, fijne drumgeluiden en mooie instrumentals van producer Kno. Er hangt een dromerige laidbacksfeer over het hele album. Dat dromerige is ook de rode draad van de plaat, omdat Oneirology staat voor "het bestuderen van dromen".

De rappers Natti & Deacon komen met boeiende verhalen in de vorm van poëzie en het geheel neemt me weer mee naar een wereld die functioneert in mineur. Een wereld die je opzoekt om in weg te dromen en je gedachten de vrije loop te laten. Of zoals Deacon rapt: my muse, sleeps deep within time // I go to her for credit though I need to decline // it's easy to cross a line and blame ya flesh for the crime // I'm sorry it's just the way we designed // my dear we should leave here, I'm talking bout one at a time though // ‘cause you got me changin' my mind slow // leave here, says that voice in the back of my spine // as I awake and let the moment rewind.

Toch moet ik een krtische noot kraken. Oneirology is geen A Piece Of Strange (hun derde en beste album) en ook geen Dirty Acres (hun vierde album). Oneirology klinkt iets meer pop, iets meer Kanye en iets minder rauw. Daarnaast zijn sommige beats net iets te saai. Dit kan ik alleen maar zeggen omdat ze de lat zelf zo hoog gelegd hebben met hun vorige releases. Ook het solo album van Kno is wat dat betreft spannender.

Maar al met al kan ik naar Oneirology weer heel wat uurtjes luisteren. En dat ga ik zeker doen.

Luister: Cunninlynguists - Shattered Dreams


Raekwon - Shaolin vs. Wu-Tang

Na een relatief lange periode van stilte kwam Raekwon in 2009 keihard terug met Only Built 4 Cuban Linx 2. De opvolger van het eerste (classic) deel uit 1995. Met deel 2 vond hij het Wu-Tang wiel opnieuw uit en vlak daarna verscheen in 2010 het Wu Massacre album met Method Man en Ghostface Killah en kondigde hij Shaolin vs. Wu-Tang aan. Nu in 2011 is het album verschenen. Net als OB4CL2 is het een rauw straatalbum, met als verschil dat het losjes leunt op een Kung Fu thema.

Shaolin vs. Wu-Tang bevat beats van onder andere Bronze Nazareth, Cilvaringz, Mathematics en Scram Jones. Pijnlijke afwezige is RZA, al wordt hij niet echt gemist, omdat de andere producers een perfecte Wu sound weten af te leveren. Hierop komt Rae goed tot zijn recht met zijn verhalen en dope raps: Better snub, surgical leather gloves, never loved // We gon' kill, take it to the Hill, we forever real // Old records, old luggage, you ill with no rugged // You shoot and we spray, kill off them old buzzards // We love it, can't stand it, you read, the Wu Manual // We found it, stay grounded, we will, we still scrambling.

Ik houd hier gewoon van. Rauwe raps, harde raps, de boom en de bap. De vele gastartiesten op het album houden het spannend en geven het nog meer Wu-Tang Clan gevoel mee. Onder andere Ghostface Killah, Busta Rhymes, Lloyd Banks, Inspectah Deck, Method Man en Black Thought doen mee. Hoogtepuntje is de reunie met Nas op de track "Rich and Black". Op OB4CL2 had iedereen deze reunie verwacht en nu dus alsnog gebeurd.

Luister: Raekwon ft. Ghostface Killah - Silver Rings


Pharoahe Monch - W.A.R. (We Are Renegades)

Dit is Pharoahe's derde solo album na Internal Affairs uit 1999 en Desire uit 2007. Pharoahe neemt graag de tijd voor zijn albums en zorgt er daarmee altijd voor dat je kwaliteit kunt verwachten. Ook deze plaat is Kwaliteit. Met een hoofdletter. Dit is zijn debuut op het label Duck Down dat bekend werd door artiesten als Sean Price & Bootcamp Clik. Toch blijft Pharoahe bij zijn eigen sound en daarom staat het album vol met soulvolle composities, harde beats, fijne zangrefreintjes, dope concepten en veel maatschappijkritische lyrics. En dat alles klinkt gewoon weer heerlijk.

De flow van Pharoahe blijft ongenaakbaar en de manier waarop hij zijn woorden laten dansen op de beats is ook op dit album weer om van te genieten. Het album kent vele emoties. Pharoahe is kwaad op de titeltrack (waar hij wordt ondersteund door een even kwade Immortal Technique). Hij is realistisch op "Clap" (We went from niggas, to porch monkey's, to negros, to blacks, back to niggas again, yet niggas is still hungry...). De mc is hoopvol op "Black Hand Side" (met een dope feature van Styles P), vastberaden op "Let My People Go" en een echte echte mc op "Assassins" (met dope bijdragen van Royce da 59 & Jean Grae).

Overall is Pharoahe Monch terug om voorlopig in mijn iPhone te blijven. Wat een parel van een plaat.

Luister: Pharoahe Monch ft. Immortal Technique & Vernon Reid - W.A.R.


Na dit geschreven te hebben, blijf ik hangen in de Pharoahe Monch plaat. Als ik nu een lijstje van 2011 zou moeten maken, staat deze op 1. En echt een heel dope plaat die dit nog gaat veranderen.

zaterdag 19 februari 2011

DJ Premier vertelt

Op de website complex.com staat een dope artikel waarin DJ Premier vertelt over de totstandkoming van 39 van zijn (classic) tracks. Heel dope om een kijkje achter de schermen te krijgen bij rappers als Nas, Fat Joe, Big L & Jay-Z.

Voorbeeld:

Gang Starr ft. Inspectah Deck - Above the clouds

DJ Premier: “That’s about your mental. I remember we called Inspectah Deck, and he was on the phone with Guru like, ’Yo, what’s this song about?’ And Guru said, ’It’s about your mental.’ Just like that. Deck leaned on one part of the control board, and Guru faced the opposite end, and they faced each other with their pads writing their lyrics. I just had the beat running, while I was constructing the intro, because the intro had to be sick. So I was doing that, but looking at them every now and then. And they eventually go, ’Yo, I’m ready.’ Guru walks in and does his, and when Deck goes in, we’re just like, ’Jesus Christ.’”





maandag 14 februari 2011

Tracks van het moment

Zomaar weer even een greep uit de tracks die ik op repeat heb staan.

Cunninlynguists - Stars Shine Brightest (In The Darkest Of Night)
Yes! Het nieuwe album komt eraan. 22 maart verschijnt Oneirology, hun vijfde plaat, en dit is de eerste single. Weer een heerlijke Kno beat als je het mij vraagt...



Raekwon - Shaolin vs Wu-Tang
Check de visuals! Heel dope clip voor Wu heads zoals ik.



The ILLZ - To Know Your Place in The Universe
The ILLZ is een dope mc en zijn beats zijn nice.



Doap Nixon ft. Planetary & Celph Titled - Grand Opening
Doap Nixon komt binnenkort met zijn tweede album. Ook deze keer weer veel features van AOTP members als Celph Titled & Outerspace. Eerste joint belooft veel goeds!



Money Making Jam Boys ft DJ Jazzy Jeff - 500 Horses
Eerste track van de nieuwe mixtape van de groep rondom Black Thought van The Roots. Mixtape is een aanrader, dit is een banger, Black Thought is een eindbaas.



Iron Maiden - El Dorado
Een van de beste metalbands van de wereld heeft gisteren voor het eerst in haar 36-jarige bestaan een Grammy Award gewonnen. Ze kregen de Grammy in de categorie Best Metal Performance voor de track El Dorado. Een speciale shout naar Iron Maiden!

zaterdag 29 januari 2011

Beats van het moment

Ik houd van Hip-Hop 4 real. En dit soort beats bevestigen dit. Big up naar producer Falside.

Emilio Lopez - Way past 8


Dit geldt ook voor deze joint. Big up naar producer Apollo Brown.

The Regiment - Battle cry

Track van het moment => Heavy Metal Kings

Ill Bill & Vinnie Paz - Keeper of the seven keys

Heavy Metal Kings is het collabo-project van Vinnie Paz van Jedi Mind Tricks en Ill Bill van La Coka Nostra/Non Phixion. De rappers hebben ooit eens het nummer Heavy Metal Kings opgenomen voor een Jedi Mind Tricks album en naar aanleiding daarvan besloten een complete plaat te maken. De groepsnaam verwijst naar de titel van die eerder opgenomen track.

Op 5 april zal het album uitgebracht gaan worden middels een samenwerking tussen het label van Vinnie (Enemy Soil) en dat van Bill (Uncle Howie).  

De eerste single is geproduceerd door C-Lance en verder zitten DJ Muggs, ILL Bill, Shuko & Sicknature achter de boards voor de plaat. Featurings zijn er ook op het album van oa Reef the Lost Cauze, Slaine, Crypt the Warchild, Q-Unique & Sabac Red.

Ik heb een paar steekwoorden voor deze shit:
- Ik-kan-niet-wachten
- Dope
- Hardcore
- Dopeste-plaat-van-2011
- Hard-harder-hardst
- RAUW

De eerste single laat direct zien waarom dit 1 van de rauwste projecten ooit kan worden. De beat is belachelijk hard en de mc's doen dat waar ze goed in zijn. De perfecte teaser voor een plaat die Heavy Metal Kings gaat heten.

Check nu de eerste single van het Heavy Metal Kings project!


En, omdat het kan, ook nog de track waar het allemaal mee begon...


maandag 17 januari 2011

#ManiacMonday => Hardcore platen van het moment

Ik luister niet alleen Hip-Hop. Ik luister ook andere muziek. Een stijl die qua attitude, emotie, rauwheid, mentaliteit en amped up gevoel dichtbij Hip-Hop in de buurt komt is Hardcore.

Vandaag had ik weer een Hardcore bui. En deze groepen heb ik vandaag op mijn iPhone gedraaid:

No Turning Back
Een groep uit Brabant die in hun laatste tour maarliefst 50 landen aan deed. Deze shit is in-ya-face en hardcore zoals de term uitgelegd moet worden. Ik heb vandaag vooral hun nieuwe plaat "Take Control" gedraaid, maar ook het album "Stronger" weer eens opgezet. Dit is de titeltrack van die plaat...



Madball
Levende legendes uit New York en verantwoordelijk voor de typische NYHC-sound. Ik houd van die sound en vooral van die attitude. Hun laatste album Empire staat in mijn top20 van 2010. Deze track heet Tough Guy...



Pitboss 2000
Belachelijke strakke hardcore met lyrics die met een gigantische korrel zout genomen moeten worden. Emo's, Wiggers, Invaliden, Bitches; iedereen krijgt er op het album Everyone's a winner gigantisch van langs. Dit is zo'n plaat die je laat lachen, maar je tegelijkertijd opfokt. Deze track heet Get off the nutz...



Terror
Terror komt uit LA en heb ik vorig jaar nog live gezien in het Patronaat in Haarlem. Zij waren verantwoordelijk voor een belachelijke harde show en belachelijk veel blauwe plekken. Terror is bevriend met rapper Vinnie Paz van Jedi Mind Tricks en die laatste zingt een deuntje mee op een track van de EP Rhythm Amongst The Chaos. Hip-Hop en hardcore komen dus gewoon weer samen.
Terror staat trouwens ook in mijn top20 van 2010 met het album Keepers of the Faith. Deze joint heet Kickback is dus met Vinnie Paz...



One Life Crew
Deze band heeft in mijn ogen de dopeste hardcore riff ooit gemaakt, maar is net als Pitboss 2000 een band met lyrics die je met een korrel zout moet nemen. De mannen zijn ooit beticht van racisme, maar dat gaat te ver. OLC is in ieder geval niet down met emo's, hippies en andere nerds. En weet je.. ik ook niet!
I'm from the neighbourhood fruit!



Stay tuned. Binnenkort meer hardcore-updates!

zaterdag 1 januari 2011

2011 in this bitch

Nieuwe shit on the way

En dan is het ineens 2011. Als ik terugkijk naar 2010 lijkt het net of ik niets gedaan heb. Als Sluwe Voszz dan. Tuurlijk; ik heb iedere week House Of Hip Hop Radio gedaan op 538Juize en tuurlijk; ik heb gewoon keihard gewerkt. Ik heb alleen niets gedropt. En dat was eigenlijk wel het plan.

In 2011 moet het echt gaan gebeuren. Mijn nieuwe album.

In de laatste week van 2010 heb ik samen met mijn homie, producer en soms partner op de mic Noot naar alle tracks gekeken, darlings gekilld en een selectie gemaakt van de beste tracks. Deze selectie vormt nu een soort voorlopig album. Het zou kunnen dat hier nog tracks bij komen, of dat er eventueel nog wat verdwijnt, maar de schets is er. De komende maand zullen we het geheel verder vormgeven en gaan schaven + de puntjes op de i gaan zetten creatief gezien. Dan moet het geheel nog langs de homies Mr. Ghostman, Mighty Mexoi & Centiment. Pas als zij het dope vinden, kan alles gefinalized worden.

Hierna moet alles nog opgenomen, gemixt en gemasterd worden. Dit zal ongetwijfeld de grootste klus zijn. Een definitieve datum is er dus nog niet, maar weet dat ik gedreven ben die shit af te maken en te gaan releasen. I need to! Ik krijg tegenwoordig meer hyves/twitter/facebook-toevoegingen vanwege mijn werk bij 538Juize dan vanwege mijn raps. Dat kan natuurlijk niet.

I'm a MC.

Er zullen binnenkort ook wat eerste tracks "gelekt" gaan worden. Gewoon omdat het kan.

Keep you posted!