Het is alweer bijna het einde van het jaar. Tijd voor lijstjes. Ik houd van lijstjes. Ieder jaar maak ik weer een lijstje. Dus ook dit jaar weer mijn lijstje.
Beste albums van 2010
1. Celph Titled & Buckwild - Nineteen Ninety Now
Veel artiesten probeerden de nineties te doen herleven op hun platen, maar op deze plaat is het pas voor het eerst echt gelukt. De beats, raps, interludes, gastartiesten, scratches, alles op deze plaat ademt nineties. Niet zo gek omdat alle beats komen uit de archieven van Buckwild en dus in de nineties al gemaakt zijn. En het zijn geen afdankertjes, oh hell no. Dit zijn boombap klapper van het hoogste niveau.
Celph Titled weet wat hij moet doen met die beats, want bar na bar komt hij hard. De topics zijn ook lekker nineties. De over-the-top-brag-and-boast-shit, de sex-track, de autobiografische track, de geweldadige track, de gun-track, de ik-mis-the-nineties-track en de reminisce track. Alles klopt. 5 sterren shit.
2. Vinnie Paz - Season of the Assassin
Ik ben al jaren down met Jedi Mind Tricks. Hun album Violent By Design schaar ik zelfs 1 van de beste ooit gemaakt. Toen Vinnie Paz van JMT een solo album aankondigde, was ik dus ook direct benieuwd.
En hij heeft me niet teleurgesteld. Ik heb dit het afgelopen jaar grijs gedraaid. Op mijn iPhone is het momenteel zelfs de meestgedraaide plaat. Dat zijn feiten.
Vinnie maakt op zijn plaat gebruik van het vertrouwde recept: keiharde beats, keiharde raps en keiharde lyrics. Onder andere DJ Muggs, 4th Disciple & Lord Finesse en zorgen voor het perfecte landschap voor Paz' agressieve bars. Al weet Vinnie ook een aantal keer te raken met persoonlijkere tracks. Een Hip-Hop album naar mijn hart.
3. Eminem - Recovery
Eminem is 1 van mijn favoriete mc's en op Recovery maakt hij dit weer helemaal waar. Godverdomme wat is het toch een beest op de mic. En het mooiste is dat hij met deze plaat ook de nonbelievers weer even het zwijgen oplegt. De meeste mensen geloofden niet zo meer in Em, maar een echte mc blijft een echte mc. Ik was een van de weinige die zijn vorige album Relape geniaal vond, maar deze plaat overtreft.
Harde tracks, relaxte tracks, geniale concepten, keiharde bars, vernuftige wordplay en goede beats. Hier en daar misschien een iets te gelikte, overgeproduceerde track, maar dat vergeef ik hem. Cold Wind Blows, Talkin To Myself, On Fire, Won't Back Down, 25 To Life, Almost Famous, Untitled; het zijn allemaal keiharde Hip-Hop bangers!
4. Kno - Death is Silent
Kloppend hart van rapformatie Cunninlynguists is producer Kno. Zijn muzikale landschappen zorgen voor de unieke sound van de groep en maken ieder album een tijdloze classic. En met zijn eerste solo plaat doet hij precies hetzelfde.
Als je wilt wegknijnen, huilen, treuren, rouwen, dromen of verdrinken in zelfmedelijden, is Kno de man die daar de beste soundscapes voor kan creëren. Mooie strings, fijne gitaren, pakkende pianoloops, heerlijke vocalsamples, goede drumgeluiden en dat alles uiteraard gespeeld of gesampled in mineur. Daarbij zijn de raps en lyrics ook in mineur. Het hele scala is aanwezig op Death Is Silent, dat daarmee een dijk van een plaat genoemd kan worden.
5. The Left - Gas Mask
Zomaar ineens was daar The Left. Ik had nog nooit van deze groep gehoord, maar werd de verrassing van het jaar. The Left komt uit Detroit en bestaat uit producer Apollo Brown, rapper Journalist 103 en DJ Soko.
De sound van de groep is een crossover tussen de Detroit sound van Black Milk & Elzhi op hun eerste platen aan de ene kant & Wu-Tang aan de andere kant. Rauwe donkere beats, waarbij vooral de dreigende strings & blazers, en de vocal samples van oude soulplaten zorgen voor beats waar ik kippenvel van krijg. Keiharde beats die zo'n wat-houd-ik-toch-houd-van-Hip-Hop-gevoel geven.
6. Army Of The Pharaohs - The Unholy Terror
Vraag: Wat krijg je als je Vinnie Paz, Apathy, Celph Titled, Des Devious, Demoz, Reef The Lost Cauze, King Magnetic, Block McCloud, Planetary, Crypt, King Syze, Esoteric, Jus Allah en Doap Nixon op beats zet van onder andere Vanderslice, Celph Titled, Apathy & DJ Kwestion?
Antwoord: Een belachelijk harde plaat vol met posse cuts die iedere crew in de scene doet verbleken.
7.
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy
Ik ben geen uitgesproken Kanye fan, maar godverdomme wat heeft de man een geniale plaat afgeleverd. Een filmisch epos dat vooral qua muziek briljant in elkaar zit. Iedere beat klopt en iedere beat bevat kleine details en die kloppen ook allemaal. Daarnaast doet Kanye wat andere rappers tot nu toe nog zeer weinig deden; nummers van meer dan 6 minuten of zelfs 9 minuten maken. Nummers compleet met solo's, bruggen, middenstukken, outro's. Ik vind het een fascinerende plaat.
8. Ghostface Killah - Apollo Kids
Apollo Kids roept een mixtape/demo gevoel bij me op. De beats klappen hard, Ghostface killt en de collabo's zijn goed gelukt. Black Thought komt heel hard, maar ook The Game & Joell Ortiz zorgen samen met Ghost voor een dope track en Cappadonna & Trife zijn ook weer nice op Black Tequila. Maar toch is voor mijn gevoel het geheel te snel in elkaar gezet. Ghost heeft een dozijn dope (rauwe) beats gevonden en even snel een aantal verses erop gesmeten. Dat geheel is absoluut dope geworden, maar ik mis zijn concept/rode draad dat hij wel had op al zijn vorige albums. Maar goed; alsnog een album dat lekker wegbangt met genoeg interessante beats en lyrics. En als Ghostface Killah fan, kom ik ondanks de weinige tracks goed aan mijn trekken.
9. Hell Razah - Heaven Razah
Hell Razah staat bekend om zijn lyricism en die wordt op dit album ondersteund door zware beats in de stijl van Wu-Tang. Voor een Wu-Tang affiliate is dat natuurlijk niet gek, maar Hell Razah blijft meer dan trouw aan zijn roots.
Mathematics, 4th Disciple, Bronze Nazareth en de Nederlanders Godz Wrath en Shroom zijn van de partij om het muzikale landschap voor hem te creëren. De beats bevatten de gebruikelijke string- of pianosamples, maar het verschil met eerdere albums is dat ze wat rustiger zijn, meer meeslepend. Hierdoor komen Razah’s verhalen nog beter over. Heaven Razah is een album dat je meeneemt op een reis vol geschiedenislessen, geloof, overtuiging en conspiracy. En het album bangt.
10. Freeway & Jake One - The Stimulus Package
Jake One kende ik van een ille producerrecord, waar Freeway een van de hardste verses op deed. Ik dacht toen al wat als die 2 vaker zouden samenwerken. Het resultaat zou een album als The Stimulus Package worden en dat is het ook echt geworden.
Freeway werd bekend op Roc-a-Fella beats, maar heeft nu zijn partner gevonden. De warme soulvolle producties Van Jake One passen perfect bij het unieke stemgeluid van Freeway. Tel daarbij op dat de tracks conceptueel sterk zijn en je hebt een zeer dope plaat.
Eervolle vermeldingen:
11. Ghostface Killah, Raekwon & Method Man - Wu Massacre
Dope plaat, maar kon de verwachting niet waarmaken.
12. Terror - Keepers Of The Faith
Hardcore zoals hardcore bedoeld is. Hard, beukend en in ya face.
13. Madball - Empire
NY Hardcore van de bovenste plank. Rauw en hard vol eer en trots.
14. Korn - III Remember who you are
Korn keert terug naar de roots en levert een ouderwets Korn album af.
15. Deftones - Diamond Eyes
Deftones zijn altijd dope, maar toch 1 van de mindere albums in het oeuvre.
16. Reef The Lost Cauze - Fight Music
Dope album met net iets teveel slowflow tracks.
17. John Legend & The Roots - Wake Up!
Remakes van oude soul classics. Erg dope gedaan.
18. Capone-N-Noreaga - War Report 2
CNN doet het trucje van Raekwon na en komen er goed mee weg.
19. Alpha & Omega - Life swallower
Hardcore met invloeden van Metallica. Ik houd daar wel van.
20. Fresku - Fresku
Sterk debuut, veel emotionele tracks. Ik voel die shit.
