Make a list of raw motherfuckers, put my name first… - Vinnie Paz op zijn nieuwe Jedi Mind Tricks single “San La Muerte”.En het is een beetje raar misschien om Vinnie Paz in je top 5 dead or alive lijst te zetten, maar dat ga ik wel doen. En tuurlijk, Paz is niet de rapgod die Eminem is. Hij is ook niet funky als Jay-Z, gaat minder diep dan Nas en heeft niet de wordplay van Ghostface, maar toch is Vinnie Paz mijn favoriet.
Gewoon omdat zijn agressie door niemand gematcht wordt. Omdat zijn bars gespit worden met de overtuiging van Mike Tyson in de ring. Omdat zijn lyrics gelijk staan aan brute kracht. Omdat hij die raw motherfucker is.
Vinnie Paz is een rapper uit Philadelphia die samen met producer Stoupe sinds 1996 de groep Jedi Mind Tricks vormt. Met die groep bracht Paz al 8 albums uit en de negende komt er binnenkort aan. Naast Jedi Mind Tricks vormt Vinnie Paz het hart van supergroep Army Of The Pharaohs dat naast hem nog zo’n 15 leden bevat, waaronder Apathy, Celph Titled en Esoteric en waarmee hij 5 albums uitbracht. Vinnie bracht nog 3 solo albums, een solo EP en 2 albums met Ill Bill uit onder de naam Heavy Metal Kings.
En eerlijk is eerlijk; al die 19 albums luister ik toch meer dan regelmatig en ik spit dan ook toch zeker 75% van de lyrics mee. Op alle albums, ja. Het ene album check ik vaker dan het andere, maar over het algemeen stelt Paz me nooit teleur. En dat vind ik heel knap voor een rapper die sinds 1997 gemiddeld een plaat per jaar uitbrengt.
22 juni komt het nieuwe Jedi Mind Tricks album The Bridge And The Abyss uit en de eerste 3 singles bangen weer zo teringhard. “San La Muerte” is een banger, “Certified Dope” is vet en de nieuwste single “You Have One Devil but Five Angels” geeft me ouderwetse JMT-kippenvel.
That's why you copped my shit nine times at the same store - Vinnie Paz op zijn Jedi Mind Tricks track Contra.De line hierboven komt van het album Violent By Design dat niet alleen mijn kennismaking was met de groep Jedi Mind Tricks, maar nog steeds 1 van mijn favoriete albums aller tijden is. Ik heb het album niet 9 keer gekocht, maar wel 3 keer. Ik heb de originele Superegular versie, de Babygrande heruitgave en uiteraard de vinylversie.
We gaan terug naar het jaar 2000.
De tijd dat ik in Utrecht studeerde. Met een aantal studiegenoten kon ik praten over Hip-Hop. Dit gebeurde niet regulier, maar als we elkaar tegenkwamen. Gewoon in pauzes. Je snapt hoe dat gaat. Een van die studiegenoten passeerde me op een dag in 1 van de gangen van de school en duwde een gekopieerd cdtje in mijn handen. “Dit ga jij dope vinden”, beloofde hij. Ik keek even naar de tekst die er met een zwarte marker opgekalkt was; Jedi Mind Tricks – Violent By Design. Ik stopte het in mijn tas.
Pas 3 weken later vond ik de cd terug in mijn tas en dacht ik: ohja! Ik had tijd en besloot de cd direct in mijn stereo te stoppen. Vanaf de intro was ik verslaafd.
Het album opent met een akoestische gitaar, dreigende strings en sounds van donderslagen en regen. Rauw, duister, de verwachtingen lopen op. Een vocal sample versterkt dat duistere gevoel: Beware the beast Man, for he is the Devil's pawn. Alone among God's primates, he kills for sport or lust or greed. Yeah, he will murder his brother to possess his brother's land. Let him not breed in great numbers, for he will make a desert of his home and yours. Shun him; drive him back into his jungle lair, for he is the harbinger of death. Het komt uit de film Planet of the Apes uit 1968. Op het laatste woord “death” zit een echo en die gaat over in de eerste track "Retaliation".
Stoffige drums, scratches die Killah Priest’s line I leave the blood spillin in the streets laten horen, dreigende strings, een vocal sample en uiteraard de rauwe stem van Ikon The Verbal Hologram (ook wel bekend als Vinnie Paz) die ons verwelkomt op de plaat: Yo it’s the fuckin Hologram, Jedi Mind baby, banging yall in the fuckin face. NahImsayin. With the God Jus Allah, My man Stoupe on the track.
Wat volgt is een stortvloed aan kwade lyrics, harde rauwe flows, harde boombap beats, oude filmsamples en diverse gastartiesten. Wat volgt is een classic album. De sound neemt je mee naar de donkerste plekken op de aarde en de rappers Vinnie Paz en Jus Allah verhalen over het gewelddadige leven in Philadelphia.
De skills van de mc’s zijn misschien niet die van een Rakim of Nas. Toch brachten ze iets unieks. De raps op de plaat zitten vol met standaard thug rijms, maar bevatten ook veel verwijzingen naar science fiction, cultfilms, godsdienst of de oudheid. Hiermee voegde hij iets toe aan de game. De stijl wordt tot op de dag van vandaag gekopieerd. Je kunt horen dat de mannen boeken lezen, films kijken en zich verdiept hebben in bepaalde topics zonder dat het “studiebol” overkomt. Het blijft raw as fuck.
De skills van producer Stoupe zijn wel die van een RZA of Premier. De soundscapes die hij weet te creëren zijn keer op keer fantastisch en complex. Van het mellow bangende I Against I tot het bombastische Gengis Khan. Akoestische gitaren, piano loops, dreigende strings, opgefokte cello’s. De manier waarop Stoupe zijn samples vindt en bewerkt is ongekend. Luister bijvoorbeeld Muerte en vergelijk dat met Gilberto Valenzuela’s De Que Te Quiero...Te Quiero. Stoupe maakt vaak gebruik van zijn Puertoricaanse/Spaanse achtergrond om aan zijn samples te komen en dat maakt hem onderscheidend.
Violent By Design is een album omdat het van A tot Z blijft boeien. Ik heb ook geen favoriete track. Dat is trouwens zo bij alle beste-Hip-Hop-albums-ooit-gemaakt. Ik kan ze alleen maar in het geheel checken, van begin tot eind. De filmsamples uit flicks als Planet of the Apes, Pi en Antz geven continue het gevoel dat je naar een hoorspel zit te luisteren.
Dit is zo’n album dat groeit, waarop je telkens iets nieuws kunt ontdekken en dat de tand des tijds doorstaat. Het is agressief, opgefokt, rauw, mooi, puur en echt. Wanneer je oppervlakkig zou luisteren, zou je kunnen denken; oh dat lijkt op Wu-Tang. Daar doe je dit veel te kort mee. Ik ben de studiegenoot uit Utrecht eeuwig dankbaar. Violent By Design is untouchable.
En eigenlijk is de hele Vinnie Paz discografie untouchable. En rest me niets dan zijn albums op volgorde te zetten van yeah tot hell motherfuckin’ yeah.
19. Jedi Mind Tricks - Violence Begets Violence (2011)
18. Heavy Metal Kings - Black God White Devil (2017)
17. Army of the Pharaohs - Heavy Lies the Crown (2014)
16. Army of the Pharaohs - In Death Reborn (2014)
15. Vinnie Paz - The Cornerstone of the Cornerstore (2016)
14. Jedi Mind Tricks - A History of Violence (2008)
13. Jedi Mind Tricks - The Psycho-Social, Chemical, Biological, and Electro Magnetic Manipulation of Human Consciousness (1997)
12. Vinnie Paz - Carry on Tradition (2013)
11. Army of the Pharaohs - The Unholy Terror (2010)
10. Vinnie Paz - Season of the Assassin (2010)
9. Army of the Pharaohs - Ritual of Battle (2007)
8. Vinnie Paz - God of the Serengeti (2012)
7. Jedi Mind Tricks - Servants in Heaven Kings in Hell (2006)
6. Ill Bill & Vinnie Paz - Heavy Metal Kings (2011)
5. Jedi Mind Tricks - The Thief and the Fallen (2015)
4. Jedi Mind Tricks - Visions of Gandhi (2003)
3. Army of the Pharaohs - The Torture Papers (2006)
2. Jedi Mind Tricks - Legacy of Blood (2004)
1. Jedi Mind Tricks - Violent by Design (2000)
Paz & Voszz in 2009
Dit was gewoon voorpret voor The Bridge And The Abyss. Ik heb zin in dat nieuwe album!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten