zondag 13 mei 2018

Het songfestival en bommen

Israël heeft gisteren het Eurovisie Songfestival gewonnen en Israël heeft gisteren een luchtaanval uitgevoerd in het noorden van de Gazastrook. 


Bij de NOS is dat laatste nieuws, op het moment van schrijven, niet eens meer nieuws, terwijl er wel 2 euforische berichten over de Israëlische winst bij het songfestival zijn geplaatst. Feestende mensen van Tel Aviv tot Jeruzalem, blijkbaar. Maar geen feestende mensen in Palestina. Geen feest aan de Gazastrook. 

Hoe lang negeren we dit nog? Hoe lang mag Israël nog schaamteloos liedjes over pesten inzenden bij het Eurovisie Songfestival, terwijl ze zelf de bewoners van een land pesten, treiteren, terroriseren en kapot maken? 

Dit nieuwsbericht van nos.nl is van 20 april jongstleden. 

Bij nieuwe protesten in de Gazastrook zijn zeker vier Palestijnen om het leven gekomen, onder wie een jongen van 15. Dat melden de Palestijnse autoriteiten in Gaza. Ten minste 440 mensen zouden gewond zijn geraakt, onder meer door het gebruik van traangas door het Israëlische leger.

Aan de grens tussen de Gazastrook en Israël hadden zich voor de vierde vrijdag op rij duizenden Palestijnen verzameld. Ze eisen dat ze kunnen terugkeren naar Israël, dat ze beschouwen als hun eigen land.
Net als vorige keren werd er ook met stenen gegooid, waarna het Israëlische leger het vuur opende.
 

Aanleiding voor de 'Mars van de Terugkeer' is het zeventigjarig bestaan van de staat Israël, dat op 15 mei wordt gevierd. De protesten hebben de afgelopen weken al aan tientallen mensen het leven gekost.

Dit is toch walgelijk? Alles aan dit nieuwsbericht is verkeerd. 

Israëlische soldaten openen nog steeds het vuur als Palestijnen met stenen gooien. Met stenen. En kinderen sterven daar. Mensen sterven daar. Mensen raken gewond. En waarom? Omdat Palestijnen nog steeds niet vrij rond mogen lopen in het land dat zij oorspronkelijk bewoonden. 

En dat bericht staat niet op zichzelf, want dit gebeurde er afgelopen vrijdag:

Bij een confrontatie tussen Palestijnse demonstranten en het Israëlische leger is in het zuiden van de Gazastrook een Palestijn doodgeschoten. Volgens Palestijnse bronnen zijn ook honderden mensen gewond geraakt, onder meer door rubberkogels en traangas. 

Zeven slachtoffers liggen volgens medische hulpverleners in kritieke toestand. Onder hen is een jongen van 16 die in zijn gezicht is geraakt.


Dus ik maak vrienden met de gemeente Haarlem, de burgemeester, wethouders, politie en andere belangrijke mensen en loop gewoon je huis binnen. Als je tegen me ingaat, gooi ik granaten naar je en houd ik je klein en onbelangrijk. Ik krijg wapens, geld en macht en jij krijgt niets, want je hebt geen belangrijke vrienden.

Uiteindelijk gun ik je toch een deel van het land; vooruit, ik geef je de zolder. En iedere keer dat je met de trap naar beneden wilt, sta ik klaar met mijn AK-47. Je hebt geen water, geen goede leefomstandigheden en leeft volledig geïsoleerd. Best acceptabel toch? 

Of zou je toch proberen een manier te vinden naar beneden te kunnen?  Door een mars te organiseren? Zou je vechten? Zou je wat je wel hebt proberen te gebruiken als wapen? Dat is precies wat Palestijnen doen. Met stenen. Of met tunnels. 

En over een tunnel gaat het laatste nieuwsbericht. Dit gebeurde gisteravond, terwijl een zangeres onder de Israëlische vlag een kip stond na te doen:

Volgens de Palestijnen was het doelwit een grote generator voor de opwekking van elektriciteit. Israël zegt dat een ondergrondse tunnel is bestookt die door terroristen van Hamas kon worden gebruikt om ongezien de grens over te steken. 

De tunnel van ongeveer een kilometer lang zou zijn ingestort. De Israëlische veiligheidsdienst volgde de graafwerkzaamheden ter plekke al maanden en de tunnel zou nog maar een paar meter van de grens zijn verwijderd.

Dus niet alleen probeert Israël de Palestijnen te stoppen, ze geven ze ook steeds net genoeg hoop om die hoop vervolgens een paar meter voor de grens alsnog volledig te vernietigen. Dat is niet alleen het beschermen van je gestolen land, dat is sadistisch. 

Free Palestina. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten