Waarden en normen en het shirt van Neuk!

Toen ik 15/16 jaar oud was, droeg ik een shirt met op de voorkant het woord Neuk! en op de achterkant de zin (of wens/advies) Ga maar dood. Mijn ouders vonden dat niet het leukste shirt in mijn kledingkast. En op school moest ik bij de rector op het matje komen, toen ik ermee door de gangen wandelde. De rector vond het niet passen bij de christelijke waarden van de school. Ik ging in discussie natuurlijk, met de vrijheid van meningsuiting in mijn rugtas.

Ik was een puber. Het Neuk! shirt paste perfect bij mijn wensen om ouderen te shockeren. Ik schreeuwde de lyrics van Neuk! ook vol overtuiging mee, want ja; Neuk! is een band. Op de track Ga maar dood van het debuutalbum Dopeheid Troef uit 1997 verwoordde de groep precies wat ik toen dacht:

Ik ben niet blij met de maatschappij en de maatschappij is niet blij met mij

Iedereen weet het beter, jouw mening is helemaal niks, dit is veel wreder

Neuk! maakt je af tot de laatste moot…

Ga maar dood!

Gewoon lekker anti-establishment, schoppen, boos zijn en vooral; een uitlaatklep voor al je emoties. En zo is muziek dat altijd voor me geweest, een uitlaatklep. Of een schouder, een vriend, een troost, een toevluchtsoord.

Maar terug naar de christelijke waarden. Als puber probeerde ik ze een beetje aan te vallen, gewoon omdat het zo hoort, omdat je zoekt naar een eigen identiteit en je de grenzen opzoekt. Ik was geïnteresseerd in hardcore/punk, heavy metal en Hip-Hop en die interesse heeft me ook gevormd als mens. Ik luisterde niet alleen naar muziek, ik leerde er ook van.

Maar het meest leerde ik van mijn ouders. Zij hebben me opgevoed en ondanks wat rebelleren hier en daar, kreeg ik toch in de basis heel goed mee wat er wel en niet kan, wat leuk en stom is, wat aardig en onaardig is en wat sociaal en asociaal is. Dus toen ik in discussie ging met mijn rector over het Neuk! shirt, bleef ik wel correct. Ik schold hem niet uit, nam zijn pleidooi, waarin god ook werd aangehaald, een soort van serieus en reageerde daarop met voor mij steekhoudende argumenten. We kwamen er niet uit. En dus deed hij wat iedere CDA’er zou doen: hij verbood mijn shirt.

En dat is waar de ergernis begint. Er is nergens een wet in het wetboek dat mijn shirt verbiedt, het shirt was ook niet racistisch of beledigend (voel jij je wel aangesproken door ga maar dood?), het betrof ook geen godslastering of majesteitsschennis. Je kunt het gerust niet smaakvol of lelijk noemen, maar verbieden; nee. En dan komen we dus uit op iets fundamenteels; vrijheid.

Als ik Sybrand Buma in deze verkiezingsstrijd zie prediken over normen en waarden, zie ik mijn rector van de middelbare school weer voor me. Want wat zijn waarden en normen eigenlijk? Ik vind dat het shirt moet kunnen. Sterker nog; de band heeft zo’n 20 jaar later het shirt weer opnieuw gedrukt en ik overweeg er weer 1 te bestellen. Sybrand vindt het waarschijnlijk niet kunnen.

Maar wat vindt Sybrand dan nog meer niet kunnen? Welke waarden en normen bedoelt hij dan als hij die 2 holle termen steeds op tafel gooit?

Als ik bij de snackbar kom en er staan mensen te wachten, informeer ik altijd even wie er voor mij aan de beurt is en degene die na mij binnenkomt, doet hetzelfde. De waarden zijn hier geduld en respect en de norm is het informeren. Als iemand voor mijn neus struikelt en valt, help ik die persoon weer overeind en vraag ik of alles ok is. En volgens mij doet iedereen in Nederland dat. Autochtoon of allochtoon, christen of moslim, anarchist of kapitalist. Dat zijn dingen die we gewoon doen, omdat we vinden dat het belangrijk is, omdat behulpzaamheid nu eenmaal een waarde is die we allemaal hebben meegekregen.  

Welke waarden en normen zijn dan op dit moment in gevaar? Wordt er naast het kantoor van de CDA-fractie continu harde muziek gedraaid? Zegt niemand ze gedag op straat? Het lukt CDA’ers niet om de trein uit te stappen, omdat er al mensen instappen? Wordt Buma aangesproken met “je” als hij bij de slager komt? Als Buma een big mac gaat halen, heeft hij altijd last van mensen die voordringen? Komt daar dan ook dat nieuwe ticketing-systeem van de McDonalds vandaan?

Op de website van het CDA staan 3 punten die onder het kopje waarden en normen vallen:

1. Zonder inburgeringsexamen geen verblijf
2. Verheerlijken geweld strafbaar stellen
3. Treiteren en geweld tegen publieke functies strafbaar stellen

Dat inburgeringsexamen heeft natuurlijk niets met waarden en normen te maken. Of je nu wel of niet een examen hebt gemaakt, je opvattingen blijven zoals ze zijn. Het tweede punt gaat over haatzaaien en het verheerlijken van terrorisme. Een soort strijd tegen IS dus. Prima punt, ik begrijp alleen niet zo goed wat dit met waarden en normen te maken heeft. Het derde punt is een dooddoener, want geweld is al strafbaar, dus volgens mij vindt onze samenleving dit al heel lang iets dat onacceptabel is.

Het probleem met de waarden en normen waar Sybrand Buma het over heeft, is wat mij betreft dus klinkklare onzin. We hebben helemaal geen last van een probleem met waarden en normen. Althans. Niet met de waarden en normen waar Sybrand op doelt.

De volgende waarden staan wel degelijk onder druk:

• Godsdienstvrijheid: de PVV heeft de aanval volledig geopend op de islam en dat mag allemaal maar gewoon. Sterker nog: hij staat op dit moment in de peilingen op 25 zetels. Dus een behoorlijk deel van dit land heeft een probleem met deze fundamentele waarde van ons land. En het CDA? Nota bene een partij die het geloof meeneemt in de politiek? Die hebben het ook niet echt op moslims, want op de vraag of de islam een gelijkwaardige godsdienst is aan protestantisme of katholicisme, kwam een ontwijkend antwoord van Buma.

• Gelijke rechten voor LHBT:  Het homohuwelijk en gelijke rechten voor alle LHBT’ers is ineens een enorm belangrijke Nederlandse waarde, die buitenlandse (moslim-) vijanden absoluut niet van ons af mogen pakken. Ik ben het daarmee eens. 17 jaar geleden op dinsdag 12 september 2000 werd pas over het homohuwelijk gestemd. Dat is dus vrij recent. Van de 29 CDA Kamerleden stemden 26 tegen het homohuwelijk en drie voor. En als we iets dieper in de christelijke religie duiken, zien we dit bij de standpunten op de website van de SGP staan: De mogelijkheid van het zogeheten 'homohuwelijk' wordt zo snel mogelijk weer ongedaan gemaakt. Dus we maken ons allemaal druk om islamisering en de invloed van de islam op onze waarden, terwijl christelijke partijen deze waarden ook niet erkennen?

• Zelfbeschikkingsrecht: Het CDA wil niet meewerken aan euthanasie. Ze hebben het steeds over een arm om iemand heen slaan. Maar als iemand echt suïcidaal is en die arm niet meer voelt, zijn er 2 opties:

1. Persoon schrijft afscheidsbrief en springt voor de trein of hangt zichzelf op of neemt een heleboel pillen. In alle gevallen laat hij nabestaanden of bijvoorbeeld machinisten achter met een trauma.
2. Persoon krijgt begeleiding naar het einde van zijn leven, neemt persoonlijk afscheid van nabestaanden en sterft redelijk vredig.

Ik kies voor optie 2. Gewoon omdat mensen dit zelf moeten kunnen bepalen. En uiteraard moet daar een arts bij zijn en hulp, maar je kunt gewoon niet uitleggen dat iemands leven waardevol is, als hij echt niet meer wilt leven.

En dus kleding vrijheid. Laat mij lekker mijn Neuk! shirt dragen. Niemand gaat er dood van. Ook al staat het misschien op de achterkant.

En pubers will be pubers. Toen ik jong was, zei ik ook wel eens iets stoers tegen bejaarden. Of sneed ik iemand af op mijn fiets. En nu in het verkeer steek ik ook nog wel eens mijn middelvinger op als iemand voor mij 60 rijdt op een weg waar je niet mag inhalen en 80 mag. Dat soort dingen horen er gewoon bij. Net zo goed als de lift voor iemand openhouden of iemand wijzen op het geld dat hij laat vallen in plaats van het zelf op te rapen. Moeten we alle jeugd dan wegzetten als straatterroristen? Gewoon omdat ze doet wat de jeugd doet en af en toe een beetje rebels is? Nee toch?

Laten we vooral niet te spastisch doen over onze waarden en normen. Die zijn prima. Nu nog zorgen dat onze christelijke partijen dat ook gaan inzien en zich ook kunnen conformeren aan alle Nederlandse waarden en normen. Dat is nog de grootste uitdaging.