Ik hoor meeuwen krijsen, terwijl ik rustig mijn tweede peuk van de dag rook in mijn tuintje in Haarlem-Noord. Ik heb dat gekrijs al een tijdje niet meer gehoord. Sinds de gemeente anderhalf jaar terug ondergrondse vuilstortcontainers plaatste, zijn de meeuwen iets minder groot in getal en daarbij hebben ze natuurlijk net een tripje gemaakt naar Mauritanië.
Voor de komst van de containers plunderden de meeuwen iedere vuilniszak die op woensdagavond tegen de boom of op een straathoek werd gesmeten. En eigenlijk mochten we daar pas donderdagochtend onze vuilniszakken kwijt. We riskeerden zelfs een boete op woensdagavond, waardoor we snel en sneaky onze zakken neerlegden. Vaak wanneer we 1 zak zagen liggen, volgden we allemaal. Maar wel hoofdschuddend kijken naar je buren als je een keer besloten had te wachten tot donderdagochtend.
En als je een meeuw voerde, kon je zelfs rekenen op een boete van 130 euro. Overal in Haarlem hingen posters die ons bewust moesten maken van het meeuwenprobleem. Een website, informatiepunten, alles om die vermaledijde meeuw aan te kunnen pakken.
Het bleken kansloze acties, de meeuwenoverlast bleef. En wat hebben we geklaagd over de troep op straat, veroorzaakt door meeuwen en eigenlijk dus door onszelf. Maar de meeuwen kregen de schuld, omdat ze natuurlijk lomp waren in hun plunderingen en ook behoorlijk wat geluid maken.
Het kon niet langer. En dus plaatste de gemeente ondergrondse vuilstortcontainers. Een prima oplossing die ervoor zorgde dat ik ook op zondag mijn vuilniszakje kan dumpen en geen vuilniszakken meer hoef op te sparen in mijn schuur. Dat we daardoor geen afval meer scheiden, neem ik met persoonlijk gemak voor lief. En natuurlijk probeerde de gemeente hier iets aan te doen, maar ik ben bang dat ik de verstuurde tas ter bevordering van afvalscheiding rechtstreeks in de vuilstortcontainer heb gesmeten.
Maar toch is er nog steeds sprake van een meeuwenseizoen dat grofweg van mei t/m augustus loopt en is er ook nog steeds sprake van meeuwenoverlast. Raar woord eigenlijk, meeuw, het lijkt op miauw, terwijl het dus eigenlijk krijs zou moeten zijn. Maar goed. Om die meeuwenoverlast te bestrijden mag de gemeente Haarlem sinds augustus vorig jaar ver gaan. Zo mogen ze van de rechtbank meeuweneieren onderdompelen in olie, zodat deze niet uitkomen. En als je als burger netten wil spannen tegen de nesteldrang van meeuwen, kun je daarvoor subsidie aanvragen. Ondertussen zijn er diverse burgerinitiatieven gestart en hebben ze in de kleverparkbuurt feestvlaggetjes ingezet tegen de komst van meeuwen. Misschien helpt het.
Ik luister buiten nog eens naar het gekrijs. Het is vreselijk. En het is ook nog helemaal geen mei. Maar die meeuwen wonen hier nu eenmaal. Vroeger woonden ze in het duingebied, maar daar is de vos nu de baas. Daar wel. Dus de meeuwen zitten er in het Haarlemse redelijk onbedreigd bij. Alle acties van de sluwe mens ten spijt.
Naarmate ik langer luister naar het gekrijs, begint mijn haat te groeien. Ik zie mijn auto weer voor me die vorig jaar zomer, nadat ik even op vakantie was geweest, niet meer blauw maar wit gekleurd is door een vakkundig uitgevoerd meeuwenbombardement. Beelden van meeuwenflatsen op een arm die ik verwar met druppels softijs van het hoorntje in mijn hand. Ik hoor het gelach van klasgenoten bij de aanblik van een witte klodder op mijn zwarte jas. Herinneringen aan meeuwen die agressief en met geweld het brood jatten dat bedoeld is voor lieve eendjes in de Leidsevaart. Het begint me te duizelen.
Meeuwen zijn de Wilders fanatici van het dierenrijk.
Zou het daarom in zijn logo zitten?
Er was trouwens nog een heel enge partij in Nederland die de meeuw als symbool gebruikte.
De meeuw is geen symbool voor vrijheid. De meeuw is een symbool van haat.
Ik haat de meeuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten