De wereld brandt en wat doen wij? Netflix, B! Netflix. Woorden van mijn beste vriend Casper (Mr. Ghostman) nadat we op 1 avond de moord op een Russische ambassadeur en een terroristische aanslag in Berlijn te verwerken hadden gekregen. Een paar minuten later ging ik weer lekker The Americans kijken.
The Americans is een serie over Russische spionnen (man & vrouw & getrouwd) in Amerika ten tijde van de koude oorlog. Ze voeren opdrachten uit die ze vanuit Moskou ontvangen. Uiteraard is er ook een FBI agent in het verhaal die op zijn beurt orders ontvangt vanuit het Witte Huis en jacht maakt op de spionnen. Allemaal in dienst van hun land, geen vragen, geen twijfels. Een enorm wantrouwen heerst, terwijl de FBI agent tegelijkertijd als ‘toevallige’ overbuurman van het Russische spionnenkoppel een fijne vent blijkt die zonder problemen op hun kinderen wil passen.
Wat is dan die verdeeldheid? Wat is the cause? In feite zijn we allemaal elkaars buren en als het nodig is, wil ik ook op ieders kinderen passen. Niet te lang natuurlijk. Maar als je een uurtje later thuis bent, wil ik ze best van school halen voor je. Zelfs als het de kinderen van Dries Roelvink betreft. En ik geloof dat dit voor iedereen geldt.
Als de kinderen van Barack Obama verdwaald zijn in Syrië en Barack van vader tot vader vraagt aan de plaatselijke IS strijder of hij even wil oppassen tot hij ze komt ophalen, weigert deze strijder dat? Als de kinderen van Sylvana Simons huilend op het schoolplein staan, brengt Geert Wilders ze toch gewoon even thuis? Als de kinderen van Dirk Kuijt gekleed in Feyenoord shirt per ongeluk in een Ajax vak belanden, worden ze toch aan de hand meegenomen en in het juiste vak afgeleverd?
We vliegen elkaar vaak in de haren, maar waarom eigenlijk? Als iemand voorstelt Zwarte Piet af te schaffen, krijgt iemand anders een hartverzakking. Als Typhoon onterecht staande wordt gehouden, vindt ergens een agent alsnog dat zijn auto misschien toch wel wat gek groot is. Als Sylvana Simons met de dood wordt bedreigd, klinkt er applaus.
Maar waarom is dit nu hetgene dat ons verdeelt? De ware vijand is toch niet de kleur van een Piet of de auto van Typhoon of Sylvana? En de ware vijand is toch ook niet de man wiens hart lager zit, de agent of het klapvee? Mijn buren zijn prima. Jouw buren zijn ook prima. We hebben John Williams voor de enkele keer dat het misgaat. Dus als ieders buurman (uiteindelijk) prima is, why don’t we all get along?
Ik schrijf het op als logica, maar zo simpel werkt het niet en het past ook niet in 1 twitterbericht, dus ik ben echt ongeschikt voor de hedendaagse politiek. Ik moet het even goedmaken: Wilders is lul, programma op 1 A4 is waanzin. Zo. Maar volgens mij zit ik hier wel op een spoor met een bestemming. De hedendaagse politiek zit vol met oneliners, tweets, facebook-snacks en de top 10 van betutteling.
Maar politiek is toch veel gecompliceerder dan een oneliner kan vertellen? En het verhaal van etnisch profileren is toch niet op te lossen met een tweet van 140 tekens? Politiek, en zeker Nederlandse politiek, draait om nuance, compromissen en samenwerking. Hierbij is verdeeldheid een agressor die vooruitgang enorm tegenwerkt.
Ik zag laatst de documentaire “Wit is ook een kleur”, waarin de bestaande verdeeldheid nogmaals werd bevestigd. Het was tenenkrommend om de “witte mensen” in de documentaire te horen zeggen dat ze ook wel eens gediscrimineerd zijn. En ik vond het ook tenenkrommend om “zwarte mensen” te horen die het generaliserende woord ‘jullie’ gebruikten.
Maar nu kom ik bij mijn punt; waarom zaten er geen “witte mensen” in die wel toenadering zoeken? Die wel erkennen dat “zwarte mensen” gedurende de afgelopen jaren stelselmatig klein gehouden zijn? Met deze “witte mensen” zou de documentaire volledig mislukt zijn, maar de maatschappij juist gelukt. Het is toch veel interessanter om de toenadering aan te moedigen, de samenwerking te stimuleren en voorbeelden van bedrijven die wel “zwarte mensen” aannemen te laten zien?
En misschien is ook deze logica te simpel. En misschien ben ik gewoon al voorbij de “constatering”, voorbij de “analyse” en inmiddels in de “actie”. Als het zo is dat anderen nog moeten “constateren”, dan snap ik het. Maar ik geloof dat niet.
Maar ok, stel dat al mijn bovenstaande logica algemeen aanvaardbare waarheid zou zijn. Wat blijft er dan over? Wat zien we dan? Als alle mensen in een land echt het beste met elkaar en met bewoners van anderen landen voor hebben (behalve op het voetbalveld tijdens het WK natuurlijk) en als iedereen echt accepteert en zich niet druk maakt om cultuur, waar zit de echte vijand dan?
Weet je het antwoord al? Ok, meerkeuze dan:
A. Het systeem. B. Het systeem. C. Het systeem.
Maak je keuze alsjeblieft.
Kapitalisme is de ware vijand van de mensheid. De rijkste 1% van de wereld bezit meer dan de overige 99%. En wij maken ons kwaad om Sylvana Simons? Wij maken ons kwaad om een paar agenten? Ik wil die problemen echt niet bagatelliseren, maar ze staan in schril contrast met dit ware kwaad, toch?
En toch, als ik dit aankaart, weet ik dat er mensen zijn die hun wenkbrauwen optrekken en me wegzetten als communist. En omdat communisme in de westerse wereld een negatieve lading kent door jarenlange indoctrinatie, is dat ook logisch. Ik ben alleen geen communist en ik ben ook geen kapitalist. Ik ben een burger die om zich heen kijkt en alle problemen kan herleiden naar een economisch systeem dat een kloof hakt in de samenleving dat met geen mogelijkheid meer te overbruggen is.
Zijn er massavernietigingswapens gevonden in Irak? Wisten ze dit eigenlijk van tevoren al? Waarom dan toch oorlog voeren? Was daar olie? Hebben oliebedrijven een vinger in de politieke pap? Heeft het leger wapens gebruikt? Zijn wapenfabrikanten vrienden van politici?
Is Coca-Cola gezond? Weten we dit eigenlijk allemaal? Waarom drinken we het dan? Zou je Coca-Cola omschrijven als een machtig bedrijf? Doet Coca-Cola soms iets aan marketing? Doneert Coca-Cola aan goede doelen? Is 1 van die doelen het stimuleren van beweging? Is dat een pleister of een oplossing?
Waarom kopen we met kerst kado’s? Stel dat de hele westerse wereld al zijn kerstinkopen zou omzetten in donaties aan landen met honger, zou die honger er dan nog zijn? Wat is eigenlijk valentijnsdag? Vaderdag? Moederdag?
Is smog een probleem? Zijn er al elektrische auto’s? Zijn er nog bedrijven met belangen in olie, benzine en diesel?
Als we nog even teruggaan naar de politiek wordt het nog tastbaarder. Een partij als 50 Plus verkoopt leugens in het partijprogramma en gaat daar waarschijnlijk nog van profiteren ook. Zo beweert partijleider Henk Krol dat ouderen het meest ‘gepakt’ zijn en het meest achteruit zijn gegaan in koopkracht. Dit is feitelijk onwaar. Niet alleen heeft de groep 50 Plus gemiddeld het hoogste inkomen, ze zijn ook nog eens het minst achteruit gegaan. Een stem op 50 Plus door een 50 plusser is een stem op zichzelf en daarmee een egoïstische stem en vooral ook een kapitalistische stem.
We hebben door het betalen van belasting de afgelopen jaren een aantal banken gered van de ondergang. Een ondergang veroorzaakt door hebzucht. Hebzucht die dezelfde belastingbetaler daarvoor al geld uit de zak klopte. Bankdirecteuren investeerden virtueel geld in meer virtueel geld, verkochten dubieuze leningen en belachelijke hypotheken en keerden zichzelf meer dan royale bonussen uit.
Bankdirecteuren als Rijkman (geen bijnaam, maar zijn echte naam) Groenink. Rijkman kreeg bij zijn vertrek bij ABN AMRO een bedrag van 4,3 miljoen euro. Dit was boven op de bijna 26 miljoen euro die hij verdiende met de aan hem eerder toegekende opties en aandelen. Hierna bekleedde Rijkman nog wat functies als commissaris, het rijke elite baantje bij uitstek waar mensen met meer geld nog meer geld maken.
En wij maar betalen om die bank te redden. En maar zwoegen. En ons druk maken om Sylvana. En netflixen. Fuck. Get mad peoples.
Om het dan toch nog te besluiten met een oneliner: #klaarmetkapitalisme.
Nu nog alleen nog even een beter systeem bedenken. En dan rijst de vraag: gaat de PVV dat doen of zijn zij te druk met verdeeldheid zaaien? Gaat 50 Plus dat doen of zitten die er net even te warmpjes bij met hun vermogens? Open de discussie en praat over. Met een open mind. Dat helpt.
